اولین نکته ای که خداوند متعال لازم می دونه به عنوان یک وصیت به حضرت موسی علیه السلام تذکر بده اینه که:

تا وقتی به آمرزش گناهان خودت یقین پیدا نکردی مبادا به عیوب دیگران مشغول بشی

: یعنی فقط در یک صورت مجازی به عیوب دیگران مشغول بشی و اون هم این که قبلاً یقین داشته باشی که خداوند متعال گناهان و عیوب نفسانی تو. رو آمرزیده

لکن می دنیم که انسان همیشه باید در حالتی ما بین خوف و رجا به سر ببره

و هیچ گاه یقین پیدا نخواهد کرد که آیا گناهانش آمرزیده شده یا خیر؟

: بر این اساس انسان هیچ گاه حق پرداختن به عیوب دیگران رو نداره