. [غم خواري و توجه به امور مسلمانان به ویژه شیعیان

یکی از علت هایی که فاطمه (س) را به میدان آورد

و آن همه مصایب و آزارها را تحمّل کرد،

همّ و غمّ آن حضرت نسبت به امّت پدرش و شیعیان شوهرش و مصایبی که دامن گیرشان خواهد شد بود.

حضرت، همراه اشک ها و ناله هایش، در فراق محبوبش به

پدر بزرگوارش عرضه می دارد:پدر جان! پس از تو، چه

کسی به فریاد یتیمان و مساکین خواهد رسید؟

پدر جان! براي امّت، چه کسی پس از تو، تا قیامت خواهد بود؟

حضرت، تا بدان جا نسبت به امور امّت پدرش اهتمام می ورزد

که شب تا صبح را پیوسته در رکوع و سجود و قیام و دعا می گذراند و

همواره، مؤمنان را دعا می کند و از براي خود دعایی نمی کند.

وقتی فرزند دل بندش حسن (ع) علّت را جویا می شود؟، می فرماید الجار ثم   الدار

.حضرت مهدي (عج) نیز غم خوار همگان، به ویژه شیعیان است و براي آنان دعا می کنند.

توقیعات و ملاقات هاي ] .« فراوان، بر این مطلب دلالت می کند.

حضرت، در توقیعی می فرماید:… به من رسیده است که گروهی از شما، در دین،

به تردیدافتاده ایدو در دل، نسبت به اولیاي امر خود، دچار شک و حیرت شده اید!

این، مایه غم و اندوه ما شد

به خاطر شما و نه به خاطرخودمان و دربارهِ شما ناراحت شدم نه دربارهِ خودمان….

ما بر احوال شما آگاهیم و اوضاع شما بر ما پوشیده نیست

ما در رسیدگی و توجّه به شما، کوتاهی نکرده ایم

و یاد شما را از خاطر نبرده ایم.                                           

اگر جز این بود، مشکلات و گرفتاري ها بر شما روي می آورد و

. [ دشمنان شما را نابود می کردند.
 .« و بر بینوایان بسیار رئوف و مهربان است